توجه: این مطلب قدیمی است و صرفا جهت آرشیو حفظ شده است. ممکن است امروزه برخی موارد یکسان نباشند.
conky ابزاری هست که اطلاعات مفیدی در مورد سیستم میتونه بهمون بگه. پسشفرض های این برنامه خیلی زشت هستن! ولی با کمی خلاقیت به چیزهایی دست پیدا میکنید که توی هیچ کامپیوتر دیگه ای ندیدید!
مثلا به این عکس از دسکتاپ xfce من نگاه کنین:
conky بهتره بگم modeها یا themeهای خیلی خیلی زیادی داره که میتونید با جست و جو در مورد conky اونها رو پیدا کنید.
و اما روش کار...
Dock های مختلفی برای دسکتاپ های لینوکس وجود داره. که به نظر من کامل ترین داکی که هست cairo-dock
هست که یه عالمه جینگولک بازی داره. چیزای دیگه هم هستن، docky
, xdock
و ... اما اگه یه چیز ساده و کم حجم بخواید که تنها کاری که میکنه همون کاریه که باید بکنه(!) اسمش plank هست.
افکت خاصی نداره و شما فقط میتونید theme های اون رو تغییر بدید. برای اینکه plank رو داشته باشید، در سیستم های آرچی میتونید به راحتی نصبش کنید:
sudo pacman -S plank
و بعد plank
رو به برنامه های startup دسکتاپتون اضافه کنید.
توی ترمینال لینوکس، محلی که میخواید دستور تازه ای رو اجرا کنید همیشه شبیه به این هست:
[amin@hostname ~]$
با خودم گفتم برای چی باید همیشه این جوری باشه! من دلم نمیخواد مثلا hostname یا اون علامت استاندارد $ نمایش داده بشه!!
گشتم و این راهنمای خوب رو پیدا کردم. با قرار دادن این عبارت در فایل .bashrc
در فولدر home میتونید bash رو به این صورت در بیارید: یک یوزرنیم و دو نقطه جلوش به همراه یک فاصله!
export PS1="\u: "
میتونید با مراجعه به منبعی که در بالا گفتم اشکال دیگه ای رو هم داشته باشید
نرم افزار Master PDF Editor یک نرم افزار فوق العاده برای ویرایش فایلهای PDF در لینوکس داره. حذف و اضافه کردن صفحه ها، تغییر فونت، و چندین و چند امکان دیگه در این نرم افزار وجود داره. در زیر تصویر این نرم افزار رو میبینید
برای نصب کردن اون در سیستم های آرچ به راحتی میتونید پکیج masterpdfeditor-free
رو از AUR نصب کنید. نسخه ۴ (free) است و نسخه ۵ رایگان نیست و در فایل نهایی watermark برنامه رو میندازه.
و برای نصب در سیستم های دیگه میتونید با مراجعه به سایتشون بسته ی deb یا rpm یا باینری اون رو دانلود کنید.
یکی دو تا مطلب توی وبلاگها خوندم که در مورد iOS نوشته بودند. در مورد لذتی که "همان همیشگی" در iOS به آدم می دهد. در مورد "اعتماد"ی که میتوان به آن کرد. هیچ وقت خراب نمی شود. همیشه حاضر است. همیشه آماده است تا تو بتوانی به او اعتماد کنی. دستگاه های مختلفت بدون اینکه تو دخالتی کنی همه با هم سینک هستند...
همه ی اینها درست، اما این دست آدمها هیچ وقت لذت ماجراجویی ای را که در سیستم هایی مثل لینوکس و آندروید هست درک نخواهند کرد. هیچ وقت سورپرایز نمی شوند. هیچ وقت احساس قدرت نمیکنند که هر چه آنها بخواهند باید انجام شود، نه هرچه یک سیستم عامل بخواهد! هیچ وقت لذت حل مشکل را نخواهند چشید. هیچ وقت لذت ایجاد مشکل را هم نخواهند چشید. هیچ وقت نمی فهمند به اشتراک گذاشتن چیزهایی که یاد گرفته اند چقدر لذت بخش است.
هیچ وقت تماس با آدم های معمولی و فان را تجربه نخواهند کرد. هیچ وقت با تغییر دست و پنجه نرم نمی کنند. توی لاکشان برای خودشان زندگی می کنند.
درست است، اعتماد و آرامش خوب است، اما به چه قیمتی؟ به قیمت اینکه شبیه یک پیر خپل خوابآلوی بیمصرف به نظر برسیم؟ شبیه یک برده ی بی سواد؟ شبیه یک آدم خنگ که هر چه به او بگویند خوب است میگوید خوب است؟! و هیچ وقت تلاش نمیکند بفهمد خوب چیست؟
این یک مقایسه ی ساده نیست. کمی فراتر از آن است. مسئله iOs یا لینوکس یا ویندوز نیست. مسئله تفکری است که پشت اینها نشسته و ممکن است ما هر کدامشان را انتخاب کنیم.
توجه: این مطلب قدیمی است و صرفا جهت آرشیو حفظ شده است. ممکن است امروزه برخی موارد یکسان نباشند.
ابزار های مختلفی برای داشتن یک ساعت آنالوگ روی دسکتاپ های لینوکس وجود داره. یکی از اونها cairo-clock هست که میتونید از مخازن AUR آرچ دانلود و نصب کنید.
تم های مختلفی رو میتونید از سایت gnome-look.org دانلود کنید. و اونها رو در فولدر home خودتون در این مسیر قرار بدید:
./cairo-clock/themes
ابزارهای دیگه مثل screenlets, و xclock هم هستن که میتونید امتحانشون کنید.
حاصل سر و کله زدن های من با لینوکس