فایل منیجر پیش فرض گنوم یعنی Files یا با اسم قدیمیش Nautilus برای فایلهای مختلف، تصاویر thumbnail نشون میده. مثلا برای فیلمها، تصاویر، اسناد و ...
این تصاویر در فولدر ~/.cache/thumbnails
برای هر یوزر ذخیره میشن. این اتفاق خوبی ها و بدی هایی داره. خوبی تصاویر thumbnail اینه که شما بدون باز کردن اون فایل میتونین تا درصدی حدس بزنید محتواش چی هست. و همچنین جلوه بصری هم به فایلها میده.
اما بدی این تصاویر اینه که موقع لود شدن هم زمان میبره و هم مدام هارد درگیر تولید و بازخوانی این تصاویر هست. ما میتونیم تولید این تصاویر رو کلا غیر فعال کنیم یا فقط برای برخی از انواع فایلها غیر فعال کنیم.
در دسکتاپ Gnome میتونید با این دستور تولید این تصاویر رو کلا غیر فعال کنید:
$ gsettings set org.gnome.desktop.thumbnailers disable-all 'true'
اگر مثلا نیاز به تصاویر بندانگشتی برای فایلهای pdf ندارید، میتونید با این روش این کار رو بکنید:
$ gsettings set org.gnome.desktop.thumbnailers disable "['application/pdf']"
لیست کاملی از انواع پسوند فایلها رو میتونید در این لینک پیدا کنید.
در نهایت یک بار هم تصاویر تولید شده قبلی رو حذف کنید تا با تنظیمات جدید تصاویر دوباره تولید بشوند/نشوند:
rm -r ~/.cache/thumbnails
اگر از icon theme های استاندارد استفاده میکنید و قصد دارید آیکن یک فایل یا فولدری رو توی فایل منیجر گنوم یعنی Nautilus تغییر بدید دو راه وجود داره. یک راه اینکه در Properties اون فایل روی آیکنش کلیک کنید و مسیر آیکنی رو که مد نظرتون هست انتخاب کنید.
اما این کار باعث میشه وقتی میزان زوم رو تغییر میدید، آیکن شما بزرگ و کوچک نشه. حتی اگه از فرمت svg هم انتخاب کردید ممکنه به اندازه سایر آیکن ها کوچک نشه موقع zoom out.
یک راه ساده و سریعتری هم از ترمینال هست. به این صورت که شما باید نام آیکن مورد نظرتون رو از فولدر icon theme (مثلا در مسیر /usr/share/icons/Papirus/apps
) که الان تم آیکنِ انتخاب شده ی شما است، پیدا کنید و مشابه الگوی زیر، آیکن فایل یا پوشه خودتون رو تغییر بدید. با این کار مشکل زوم رو هم نخواهیم داشت. مثلا:
$ gio set -t string ~/.bashrc metadata::custom-icon-name org.xfce.terminal-settings
در این مثال ما آیکنی به نام org.xfce.terminal-settings
رو برای فایل ~/.bashrc
انتخاب کردیم. توجه کنید که این نام آیکن باید در تم آیکنی که در حال حاضر فعال هست وجود داشته باشه.
فایل منیجر پیش فرض گنوم، موسوم به Nautilus یا Files قابلیت این رو داره که اکستنشن هایی بهش اضافه بشن. این افزونه ها در مخازن توزیع های مختلف وجود دارند. در این مطلب چند تا از افزونه هایی که برای من کاربردی بودند رو براتون لیست میکنم. در توزیع های آرچ، این افزونه ها از طریق AUR قابل نصب هستند:
appimage-thumbnailer-git
یک افزونه است که آیکن برنامه هایی رو که از طریق Appimage اجرا میشن به ما نشون میده.
nautilus-compare
یک افزونه که وقتی رایت کلیک کنید روی مثلا دو تا فایل مشابه، اونها رو با هم مقایسه میکنه. این مقایسه در برنامه های جانبی مثل meld
قابل انجام هست.
nautilus-hide
یک افزونه که به راحتی با رایت کلیک روی یک فایل میتونید اون رو مخفی کنید. بدون اضافه کردن (.
) به ابتدای اسم فایل. در واقع میاد اسم فایل رو در یک فایل به نام .hidden
اضافه میکنه که باعث میشه اون فایل مخفی بشه.
nautilus-emblems
با رایت کلیک روی یک فایل یا فولدر میتونید یک نماد کوچک در گوشه آیکن اضافه کنید. مثلا مشخص کنید که این فایل رو قراره بعدا بررسی کنید. یا مثلا کارهاتون رو تا این فایل پیش بردید و...
nautilus-admin
یک آیتم به رایت کلیک اضافه میشه، برای باز کردن اون فولدر در حالت root.
nautilus-annotations
یک افزونه که امکان اضافه کردن یادداشت به فایلها و فولدرها رو فراهم میکنه!
اگه از تنظیمات گنوم قسمت Appearance رو دیده باشید، یک تعداد عکس پیش فرض و زشت! اونجا میبینید که میتونید بعنوان بکگراند دسکتاپ استفاده کنید. البته اگه بسته gnome-backgrounds رو نصب کرده باشید. (لزومی هم نداره نصب کنید)
حالا اگه یک تصویر دلخواه خارج از این قضیه رو بعنوان بکگراند انتخاب کنید، و یا اگر Add Pictures رو بزنیم، این تصویر به این لیست اضافه میشه. قضیه اینه که تصاویری که به این طریق اضافه میکنیم در فولدری دور از چشمان ما کپی میشن!
از اونجایی که فایل تصویر در مسیر ~/.local/share/backgrounds
کپی میشه، داره یک فضای اضافه ای رو اشغال میکنه. و من با هر گونه اضافه کاری مخالفم! با یک ترفند ساده میتونم فولدری که در هاردم بعنوان والپیپرها دارم در اینجا هم ببینم. بدون اینکه چیزی رو کپی کرده باشم. کافیه بجای فولدر بالا، یک شورتکات از فولدر والپیپر خودم قرار بدم:
ln -s ~/Pictures/Wallpapers ~/.local/share/backgrounds
بجای قسمت نارنجی مسیر فولدر والپیپرهای خودتون رو قرار بدید.
مانیتورهای با رزولوشن بالا (4k) و اصطلاحا HiDPI کمی زودتر از پیشرفت های نرم افزاری سر و کلشون پیدا شد. و مدتی طول کشید ابتدا سیستم عامل ها و بعد کم کم نرم افزارها خودشون رو بروز کنن تا بتونن از پس این رزولوشن بر بیان.
با اینکه طی چند سال گذشته خیلی از نرم افزارها خودشون رو به این قضیه رسوندن، ولی هنوزم که هنوزه یک سری مشکلاتی برای نمایش توی این مانیتورها وجود داره.
مانیتور لپتاپ من 15.6 اینچی است با رزولوشن 4k. تا همین چند وقت پیش داشتم از رزولوشن پایین تری استفاده میکردم. تا اینکه دیگه تصمیم گرفتم وقتشه 4k رو هم برای استفاده روزانه تجربه کنم. باید بگم که بی نظیره!
من از دسکتاپ Gnome Shell (در زمان نوشتن، نسخه ۴۴) روی Manjaro و با رابط Wayland استفاده میکنم. رزولوشن 4k برای این اندازه مانیتور زیاده و نرم افزارها بسیار ریز خواهند شد. بنابراین توی تنظیمات گنوم، scaling رو روی ۲۰۰٪ میگذارم تا اندازه منطقی ای داشته باشم.
ولی داستان از اینجا شروع میشه...
البته قبلش بگم که ممکنه در سیستم شما طور دیگه ای باشه. باید خودتون تست کنید، بررسی کنید، و متناسب با سیستم خودتون عمل کنید. کافیه کمی جست و جو و تلاش کنید!
مدتی از توسعه libadwaita
میگذره که دست اندرکاران Gnome از اون برای تم دسکتاپ و اپلیکیشن هاشون استفاده میکنند. اگه اخیرا تم جدیدی رو دانلود کرده باشید و یا سیستم رو آپدیت کرده باشید حتما متوجه شدید که بعضی اپلیکیشن ها مثل files
یا همون nautilus
از تمی استفاده میکنن که پیشفرض سیستمه. این تم پیشفرض همون libadwaita است که غیر قابل تغییره. چون به صورت یک library نصب میشه و سیستم خاص خودش رو برای قالب بندی اپلیکیشن ها داره.
این درحالیه که سایر اپلیکیشن ها مثلا Gnome-terminal
یا هر اپلیکیشن مبتنی بر GTK که دارید از تمی که خودتون در Gnome Tweaks
مشخص کردید استفاده میکنه.
برای اینکه به یک راه حل جمع بندی شده در این مورد برسیم، ضمن نثار پیامهایی به روح توسعه دهندگان Gnome ادامه مطلب رو ببینید
حاصل سر و کله زدن های من با لینوکس