اگر با توزیع های مبتنی بر آرچ کار کرده باشید، حتما با AUR آشنا هستید. و میدونید که برای نصب از AUR باید از یک به اصطلاح AUR Helper استفاده کنید. مدتی رو صرف جست و جو برای نحوه نصب یکی از اینها میکنید و احتمالا بدون اینکه بدونید هر کدوم چه ویژگی هایی دارن یکی رو انتخاب می کنید.
اما اگر از Manjaro استفاده میکنید، برای نصب از AUR نیاز به AUR Helper ندارید. در واقع مدیر بسته های مانجارو یعنی pamac از AUR هم پشتیبانی می کنه. هم در خط فرمان و هم در رابط گرافیکی. برای اینکه در رابط گرافیکی پکیج منیجر AUR رو فعال کنید میبایست از قسمت Preferences پشتیبانی از AUR رو فعال کنید:
و اما در خط فرمان هم میتونید با دستورهای زیر با AUR سر و کله بزنید.
$ pamac search mpv
$ pamac install implay-bin
اگر چیز بیشتری از AUR نمیخواید به نظر من همین pamac کافیه و نیاز نیست سیستمتون رو با چندین پکیج برای یه همچین کاری شلوغش کنید.
همه میدونیم که pacman مدیر بسته های توزیع های مبتنی بر Arch مثل Manjaro و Parchlinux هست. محیط های گرافیکی مختلفی برای اون ساخته شده، ولی اگه یه موقعی توی ترمینال بودید و میخواستید سریع بسته های نصب شدهتون رو ببینید، دستور زیر محیط جالبی رو فراهم میکنه که در اون لیستی از بسته های نصب شده با قابلیت جست و جوی سریع وجود داره.
$ pacman -Qq | fzf --preview 'pacman -Qil {}' --layout=reverse --bind 'enter:execute(pacman -Qil {} | less)'
یادمه اولین سالهایی که شروع به کار کردن با لینوکس کردم از بوت شدن سیستم عامل تعجب کرده بودم. یک سری خطوط که پشت سر هم تند و تند عبور میکردن تا دسکتاپ ظاهر بشه.بعد از یک مدت با اومدن توزیع هایی مثل اوبونتو، با چیزی به نام Plymouth
آشنا شدم که بوت انیمیشن یا اصطلاحا bootsplash
رو در حین بوت اجرا میکرد و ما دیگه اون لاگ ها رو نمیدیدیم. شاید بشه گفت الان همه ی لینوکس هایی که بوت انیمیشن دارن از Plymouth استفاده میکنن.اما از کرنل linux414 به بعد، bootsplash در خود کرنل گنجانده شده و ما فقط باید از اون استفاده کنیم! حداقل در Manjaro این جوریه. در مورد توزیع های دیگه اطلاعی ندارم.
البته هنوز فقط تعداد انگشت شماری براش تم درست کردن که اغلب شامل لوگو و یک انیمیشن اسپینر میشه.
در حال حاضر تم های زیر ساخته شدن:
تم vendor
لوگوی بوت دستگاه شما رو نشون میده. که ظاهرا در بعضی دستگاه ها نشون نمیده و به جاش تم bgrt
رو درست کردند.
برای اینکه این بوت انیمیشن رو در دستگاهتون داشته باشید، کافیه مراحل زیر رو طی کنید...
به طور اتفاقی با سایت یکی از دانشگاه های ایرانی روبرو شدم که بطور سخاوتمندانه ای تعدادی از مخازن لینوکسهای معروف رو برای استفاده آزاد در دسترس قرار داده. برای دیدن این سایت میتونید به این لینک مراجعه کنید.
مخازن مانجارو وجود نداشت، با ایمیلی که بهشون زدم اونها ظرف مدت بسیار کوتاهی پاسخ دادند و مخازن مانجارو هم به این لیست اضافه شد. اینجا چند نکته وجود داره که لازمه بنویسم:
اولا تشکر از گردانندگان این پروژه، هم بخاطر کاری که میکنند و هم بخاطر پاسخ گویی. تلاششان تحسین بر انگیزه.
بودن مخازن در داخل ایران خوبیش اینه که میشه با سرعت بسیار بالاتری بسته ها رو دانلود کرد. اما طی چند بار تستی که بنده در روزهای مختلف داشتم هر بار سرعت دانلود از سرورهای خارج از کشور (که خود پکیچ منیجر مانجارو اونها رو لیست میکنه) به مراتب بیشتر از سرعت دانلود از این سرور بود. حداقل سه برابر. در یک ایمیل موضوع رو مطرح کردم و پاسخ دادند که اونها با سرعت بسیار بالایی دارن استفاده میکنن و مشکلی در این زمینه نمیبینند. متاسفانه بخاطر این موضوع من نمیتونم از این مخازن استفاده کنم. بسیار عجیبه که دانلود از سرور مثلا انگلستان خیلی سرعت بیشتری به من میده تا دانلود از سروری که بیخ گوشمون هست!
اگر شما کاربر مانجارو هستید و میخواید که این رو امتحان کنید، فایل زیر رو باز کنید و سرورهای دیگه رو کامل پاک کنید و سرور ایران رو بهش اضافه کنید. بعد هم دیتابیس رو رفرش کنید:
/etc/pacman.d/mirrorlistServer = http://repo.sadjad.ac.ir/manjaro/stable/$repo/$arch
sudo pacman -Syy
در خط سرور عبارت stable
در توضیحات سایت دانشگاه سجاد branch$
نوشته شده. که میبایست در این فایل تغییر کنه. در غیر این صورت با پیام خطای سینک مواجه میشید. نسخه های دیگه unstable
و testing
هستتند.
در آرچ یه چیزی هست به نام powerpill
که کارش اینه که با استفاده از reflector
سریعترین سرورهای مخازن رو پیدا کنه و با استفاده از aria2
سرعت دانلود بسته ها رو چندین برابر کنه. و حتی با rsync
سرعت سینک کردن مخازن هم بیشتر میکنه! پس عجب قرص تقویتیای است!
اما برای مانجارو اوضاع کمی فرق میکنه. از اونجایی که مانجارو مخازن مخصوص به خودش رو داره و نباید از مخازن آرچ روی مانجارو استفاده کرد، reflector
در مانجارو کارایی نداره. بنابراین توسعه دهندگان مانجارو سورس پاورپیل رو تغییر دادند تا با معماری مانجارو منطبق باشه. این ابزار به همین نام یعنی powerpill
از مخازن مانجارو قابل نصب است. من امتحان کردم، واقعا سرعت دانلود رو چند برابر میکنه. اما نحوه ی لیست شدن مخازن با سرعت بالاتر در مانجارو با آرچ فرق داره که قبلا در این مورد نوشته ام.
اما برای اینکه چیزهایی که از AUR نصب میکنیم (بوسیله yaourt یا ابزارهای دیگه) هم برای دانلود از aria2 استفاده کنند، میبایست فایل تنظیمات makepkg
را باز کنیم و تنظیمات مربوط به دانلود رو به این تغییر بدیم:
/etc/makepkg.conf
DLAGENTS=('ftp::/usr/bin/aria2c %u -o %o' 'http::/usr/bin/aria2c %u -o %o' 'https::/usr/bin/aria2c %u -o %o' 'rsync::/usr/bin/rsync -z %u %o' 'scp::/usr/bin/scp -C %u %o')
توجه: این مطلب قدیمی است و صرفا جهت آرشیو حفظ شده است. ممکن است امروزه برخی موارد یکسان نباشند.
در شماره های قبل گفتیم که چرا بهتره که لینوکسی بشیم، و یک بار با هم یک لینوکس رو نصب کردیم و بعد دسکتاپ جدیدمون رو برانداز کردیم. در این شماره میخوایم کمی بیشتر با مسائل آشنا بشیم و استفاده از کامپیوترمون رو در محیط جدید شروع کنیم.
مسائل مختلفی هست که باید به اونها بپردازیم که یکی یکی در این مطلب و مطالب بعدی به اونها می پردازیم.
در ادامه مطلب همراه باشید...
حاصل سر و کله زدن های من با لینوکس