اگر در ترجمه قالب و ها افزونه ها دستی داشته باشید حتما فایلهای po و mo رو میشناسید. این مطلب رو برای یادآوری خودم و کسانی که این مشکل رو داشتند می نویسم..
گاهی پیش میاد که شما فقط فایل mo رو دارید و فایل po در دسترس نیست که بشه با poedit اون رو ترجمه کرد. بسیار ساده میتونیم با دستور زیر فایل po رو از روی فایل mo بسازیم و استفاده کنیم:
msgunfmt ab_AB.mo > ab_AB.po
توجه: این مطلب قدیمی است و صرفا جهت آرشیو حفظ شده است. ممکن است امروزه برخی موارد یکسان نباشند.
پرسپولیس یک رابط گرافیکی برای برنامه قدرتمند Aria2
هست و به شما امکان مدیریت دانلود هاتون رو میده وبا پایتون نوشته شده.
پرسپولیس علاوه بر گنو/لینوکس,برای بی اس دی.مک و ویندوز هم قابل استفادست.
اوبونتو و دیگر دبیان بیس ها:
sudo add-apt-repository ppa:persepolis/ppa
sudo apt update sudo apt install persepolis
آرچ بیس ها:
sudo pacman -S persepolis
فدورا:
sudo dnf copr enable amirsamimi/persepolis sudo dnf install persepolis
برای نصب پرسپولیس برروی ویندوز.مک یا بی اس دی میتونین به صفحه پرسپولیس مراجعه کنین و راهنماهارو بخونین.
در سیستم های مبتنی بر آرچ، مثل مانجارو، pacman مدیر بسته ها است. همون طور که میدونید در هر توزیع لینوکسی وقتی که آپدیت میکنیم بسته ها از اینترنت دانلود میشن و در یک فولدری که معمولا در دایرکتوری var/cache/ قرار داره نگهداری میشن. این کش خیلی خوبه، چون وقتی شما نیاز داشته باشید بسته ای رو که در ورژن جدید دچار اختلال شده downgrade کنید به ورژن قبلی راحت میتونید این کار رو بکنید.
اما به مرور زمان این بسته ها تعدادشون زیاد و زیادتر میشه و چندین گیگابایت فضای شما رو اشغال میکنن. من پیشنهاد میکنم دو نسخه از بسته هایی که الان نصب هستند در کش نگهداری بشن و قدیم تری ها از روی دیسک حذف بشن. یعنی مثلا اگر بسته های مربوط به ورژنهای ۵۵، ۵۴، ۵۳، ۵۲، ۵۱ فایرفاکس در کش وجود داشته باشن ورژن های ۵۵ و ۵۴ بمونن و بقیه پاک بشن.
ویکی لیکس نوشته سازمان سیا CIA در حال توسعه ابزارهایی است که بتونه به سیستم های مک و لینوکس نفوذ کنه. اسم این پروژه Imperial است و شامل ابزارهایی به نام SeaPea و Achilles برای مک و Aeris برای لینوکس میشه.
در مورد Aeris نوشته که برای ایجاد Backdoor در لینوکس استفاده میشه و توزیع هایی مثل debian, centOs و redhat و همچنین FreeBSD رو هدف خودش قرار داده.
ببینیم جامعه آزاد چطوری میتونه در برابر این جادوی سیاه ایستادگی کنه...
یکی از وظایف اصلی هسته سیستم عامل، مدیریت دستگاههای ورودی و خروجی سیستم یا به اصطلاح I/O میباشد. برنامههای مختلفی که نیاز به دسترسی به دستگاهها ورودی و خروجی دارند درخواستهای خود را به هسته سیستم عامل ارسال میکنند و هسته سیستم عامل با توجه به تعداد درخواستهایی که برای دستگاههای مختلف وجود دارد، این درخواستها را در صف قرار داده و برای انجام زمانبندی میکند. شیوه زمانبندی این درخواستها تاثیر به سزایی در سرعت و پاسخگویی سیستم دارد. معمولا به دلیل کند بودن بعضی از دستگاههای ذخیرهسازی همانند دیسکهای سخت نسبت به سایر بخشهای اصلی سیستم همچون CPU و RAM، عملیات I/O به عنوان یکی از دلایل اصلی کند بودن سیستم و پاسخگو (Responsive) نبودن برنامهها میباشد.
روشها و الگوریتمهای مختلفی برای زمانبندی I/O وجود دارد. روشهایی که تاکنون در هسته لینوکس برای زمانبندی I/O استفاده میشد شامل CFQ، NOOP و Deadline بود. با ظهور دستگاههای ذخیرهسازی جدید که قادر به انجام صدها و هزاران درخواست I/O در ثانیه میباشند، نیاز به روشهای زمانبندی جدید که قادر به استفاده از این پتانسیل عظیم باشد بیش از پیش حس میشد. یکی از بهبودهایی که از کرنل نسخه 3.13 وارد هسته لینوکس شد multiqueue block layer بود که منجر به افزایش کارایی سیستم در استفاده از دستگاههای ذخیره سازی با کارایی بالا میشود. منتها این مکانیزم به خودی خود بدون وجود الگوریتمهای زمانبندی که از این مکانیزم استفاده کنند فایده چندانی نداشت. ولی سرانجام در کرنل نسخه 4.12 دو زمانبند جدید که از این مکانیزم استفاده میکنند وارد هسته لینوکس شد. این الگوریتمها به ترتیب BFQ و Kyber میباشند. زمانبند BFQ مکانیزمی است که بیشتر برای استفاده در دیسکهای سخت HDD استفاده میشود که منجر به بهبود زمان تاخیر برنامههای تعاملی و بهبود کارایی سیستم میشود. الگوریتم Kyber هم بدلیل پیچیدگی کمتر نسبت به BFQ برای دیسکهای SSD و سریعتر استفاده میشود.
به تازگی کرنل 4.12 وارد مخازن آرچ شد و کاربران آرچ امکان استفاده از این مکانیزمهای جدید رو پیدا کردند. این زمانبندها در حالت عادی فعال نیستند و برای فعال شدن آنها باید کارهای زیر را انجام بدید. توصیه میکنم که اگر سیستم شما از HDD استفاده میکند از BFQ استفاده کنید و برای SSD ترجیحا از Kyber و یا از روشهای فعلی موجود استفاده کنید.
شاید موقع نوشتن اسکریپت,نیاز داشته باشین بخشی از خروجی اسکریپتتون رو با یه رنگ دیگه نمایش بدین.(مثلا ارور ها یا وارنینگ ها)
برای این کار شما میتونین از برنامه tput استفاده کنین.به این صورت:
tput setaf [0-7]
(بعد از setaf با توجه به رنگ مورد نظرتون یه عدد بین ۰ تا ۷ قرار بدین)
به دو روش میتونین ازش استفاده کنین.اول اینکه این دستور رو قبل از دستور echo بزارین و روش دوم هم اینکه توی یه متغیر ذخیرش کنین و توی دستور echo فراخوانیش کنین.
با دستور tput sgr0
هم رنگ ترمینال به رنگ پیشفرضش برمیگرده.
امیدوارم به دردتون بخوره:)
حاصل سر و کله زدن های من با لینوکس