همون طور که میدونید اجرای دستور sudo منوط به تایپ پسورد هست. اما در حین تایپ چیزی نشون داده نمیشه. میتونیم با یه کلک ساده کاری کنیم که موقع تایپ پسورد برای دستور sudo ستاره گذاشته بشه.
برای این کار باید فایل /etc/sudoers
رو ویرایش کنیم. راه صحیح و اصولیش اینه که با این دستور این کار رو بکنیم:
sudo visudo
دنبال عبارت Defaults env_reset
بگردید. و اون رو به Defaults env_reset,pwfeedback
تغییر بدید. اگر نبود، اضافه کنید. فایل رو ذخیره کنید و در ترمینال دستور reset
رو اجرا کنید تا تغییرات اعمال بشه.
ما معمولا در لینوکس سیستم رو suspend میکنیم. خب این کار هزینه داره و از باتری یا برق برای فعال بودن استفاده میکنه. میتونیم در آرچی ها با سرویسی که در ادامه ایجاد میکنیم به سیستم میگیم که اگر بعد از ۲ ساعت suspend کسی resume نکرد، سیستم رو hybernate کن. این طوری مصرف باتریمون بهینه تر میشه و منطقی تر هم هست. البته به شرطی که swap داشته باشید.
ابتدا باید سرویس مورد نظرمون رو در systemd بسازیم
شاید تا به حال با CHROOT برخورد کرده باشید. مخصوصا هنگام نصب آرچ لینوکس
CHROOT مخفف کلمه ی change root به معنای تغییر ریشه هست.
سی اچ روت یک فراخوان سیستمی در سیستم عامل های شبه یونیکس هست که کارش تغییر دادن مسیر دایرکتوری ریشه(/) هست.با کمک این دستور میتونیم مسیر جاری پارتیشن روت رو تغییر بدیم.برای مثال:
$ chmod /mnt
طی این دستور مسیر دایرکتوری روت به /mnt
تغییر میکنه.
کاربرد این دستور موقعی هست که بخوایم در محیط یک توزیع, به پارتیشن روت یک توزیع دیگه وصل بشیم و از اون به عنوان پارتیشن روت اصلی استفاده کنیم.
وقتی مسیر دایرکتوری روت تغییر کنه, شما دیگه نمیتونید به فایل های خارج از اون دایرکتوری دسترسی داشته باشید.
چون شما حالا یک دایرکتوری روت جدید دارید. یک دایرکتوری روت شامل دایرکتوری های دیگه ای مثل home mnt etc var و ... هست که با اونها سرو کار داریم.برای مثال,اگر بعد از تغییر دادن مسیر دایرکتوری روت ,دستور زیر رو وارد کنید:
$ cd home
مسیر شما به دایکتوری home تغییر میکنه که درون دایرکتوری روت جدید هست. پس شما نمیتونید به دایرکتوری home که در خارج از دایرکتوری روت جدید هست دسترسی داشته باشید که اصطلاحا به اون زندانی شدن پروسه میگن.
برای درک بیشتر, عکس زیر رو با دقت ببینید.
chroot برای اولین بار در حین توسعه ورژن ۷ یونیکس به وجود اومد.
توجه: این مطلب قدیمی است و صرفا جهت آرشیو حفظ شده است. ممکن است امروزه برخی موارد یکسان نباشند.
متوجه شدم که ماوس وایرلس باعث میشه بعد از suspend با حرکت دادن یا کلیک کردن، لپتاپ resume بشه. گشتی زدیم و راه حل یافتیم. باید یک سرویس برای systemd درست کنیم و این موضوع رو غیر فعال کنیم!
/etc/systemd/system/disable-usb-wakeup.service[Unit]
Description=Disable USB wakeup triggers in /proc/acpi/wakeup
[Service]
Type=oneshot
ExecStart=/bin/sh -c "echo XHC > /proc/acpi/wakeup; echo WLAN > /proc/acpi/wakeup"
ExecStop=/bin/sh -c "echo XHC > /proc/acpi/wakeup; echo WLAN > /proc/acpi/wakeup"
RemainAfterExit=yes
[Install]
WantedBy=multi-user.target
حالا سرویس رو فعال میکنیم:
$ sudo systemctl enable --now disable-usb-wakeup.service
وی آی یک ویرایشگر متن هست که در همون روز های اول پیدایش یونیکس,توسعه پیدا کرد.در اون زمان وی آی سریعا به ادیتوری محبوب تبدیل شد و راه خودش رو به پاسیکس و SUS باز کرد؛ اما به صورت آزاد در دسترس نبود(تا سال ۲۰۰۲)
بنابر این چند ادیتور بر شبه وی آی توسعه پیدا کردند تا به صورت نرم افزار آزاد در دسترس قرار بگیرند. ویم هم یکی از همین ادیتور ها بود. کلمه (vim) مخفف vi improved به معنای وی آی پیشرفته, بهبود یافته هست. ویم با الگو برداری وی آی نوشته شده پس همه ویژگی های وی آی در ویم هم موجوده. و اما تفاوت هاشون.تفاوت این دو ادیتور صرفا در ویژگی هاشونه
ویم نسبت به وی آی ویژگی های بیشتری داره.برای مثال:
این ها چند تا از ویژگی های ویم بود. علاوه بر ویم,ادیتور های دیگه ای هم با الگو برداری از وی آی نوشته شدند مثل nvi و elvis که هر کدوم ویژگی های خاص خودشون رو دارن.
در حال حاضر ویم بر روی اوبونتو به صورت پیشفرض نصبه.
حاصل سر و کله زدن های من با لینوکس