اگر نمیخواید سیستمتون پر از فایلهای locale زبان های مختلف بشه، کافیه خطوط زیر رو به فایل /etc/pacman.conf
اضافه کنید. با این کار فایلهای زبان های غیر انگلیسی از درون بسته extract نخواهند شد
NoExtract = usr/share/help/* !usr/share/help/en* NoExtract = usr/share/locale/* !usr/share/locale/en* !usr/share/locale/locale.alias NoExtract = usr/share/man/* !usr/share/man/man* NoExtract = usr/lib/chromium/locales/*.pak !usr/lib/chromium/locales/en.pak
حتما متوجه قضیه شدید. این کار فقط برای زبان ها نیست. شما میتونید هر چیزی که نمیخواد از درون یک بسته ای موقع آپدیت یا نصب اکسترکت بشه بدین ترتیب به pacman بفهمونید.
اگه از تنظیمات گنوم قسمت Appearance رو دیده باشید، یک تعداد عکس پیش فرض و زشت! اونجا میبینید که میتونید بعنوان بکگراند دسکتاپ استفاده کنید. البته اگه بسته gnome-backgrounds رو نصب کرده باشید. (لزومی هم نداره نصب کنید)
حالا اگه یک تصویر دلخواه خارج از این قضیه رو بعنوان بکگراند انتخاب کنید، و یا اگر Add Pictures رو بزنیم، این تصویر به این لیست اضافه میشه. قضیه اینه که تصاویری که به این طریق اضافه میکنیم در فولدری دور از چشمان ما کپی میشن!
از اونجایی که فایل تصویر در مسیر ~/.local/share/backgrounds
کپی میشه، داره یک فضای اضافه ای رو اشغال میکنه. و من با هر گونه اضافه کاری مخالفم! با یک ترفند ساده میتونم فولدری که در هاردم بعنوان والپیپرها دارم در اینجا هم ببینم. بدون اینکه چیزی رو کپی کرده باشم. کافیه بجای فولدر بالا، یک شورتکات از فولدر والپیپر خودم قرار بدم:
ln -s ~/Pictures/Wallpapers ~/.local/share/backgrounds
بجای قسمت نارنجی مسیر فولدر والپیپرهای خودتون رو قرار بدید.
خیلی وقتها پیش میاد که یک دستوری رو اجرا میکنیم که مدتی طول میکشه تا عملیات مورد نظر تموم بشه. مثلا make
یا cp
برای کپی فایلها. با قرار دادن یک ;
در انتهای دستور، و بعد نوشتن یک دستور دیگه بعد از اون، در واقع اجرای دستور دوم رو مشروط به اتمام کار دستور اول کردیم. حالا اگه دستور دوم ما پخش یک صدا باشه، میتونیم به کار و زندگیمون برسیم و وقتی کار دستور تموم شد بفهمیم! مثلا
make; paplay /path/to/sound.ogg
میتونید دستور پخش صدا رو بعنوان یک alias مثلا ding
در ~/.bashrc
قرار بدید تا به راحتی با نوشتن ; ding
در انتهای دستورها به این هدف برسید.
فایل ~/.bashrc
در پوشه home هر یوزری وجود داره و کارش اینه که وقتی ترمینال رو باز میکنیم یک سری تنظیماتی رو اعمال کنه. مثلا رنگ نوشته ها، دستورهای مخفف، تعیین برخی پیشفرض ها و...
البته این فایل در /etc/skel/.bashrc
به صورت پیش فرض وجود داره و هر وقت یک یوزر بسازید در دایرکتوری home اون یوزر کپی میشه.
من اینجا فایل bashrc خودم رو قرار میدم. اگر شما هم چیز جالبی داشتید در کامنتها ذکر کنید
همه میدونیم که pacman مدیر بسته های توزیع های مبتنی بر Arch مثل Manjaro و Parchlinux هست. محیط های گرافیکی مختلفی برای اون ساخته شده، ولی اگه یه موقعی توی ترمینال بودید و میخواستید سریع بسته های نصب شدهتون رو ببینید، دستور زیر محیط جالبی رو فراهم میکنه که در اون لیستی از بسته های نصب شده با قابلیت جست و جوی سریع وجود داره.
$ pacman -Qq | fzf --preview 'pacman -Qil {}' --layout=reverse --bind 'enter:execute(pacman -Qil {} | less)'
اگر پکیج manjaro-hello رو پاک کرده باشید و بخواید بدونید نسخه مانجارو که در حال حاضر دارید چند هست، کافیه از دستور زیر در خط فرمان استفاده کنید
cat /etc/lsb-release
میتونید عبارت زیر رو در فایل bashrc. قرار بدید و از این به بعد برای این کار مثلا از دستور manver استفاده کنید
alias manver="cat /etc/lsb-release"
حاصل سر و کله زدن های من با لینوکس